پیش بینی نشست زمین ناشی از حفاری مکانیزه در تونل متروی تهران

موضوع اصلی تونل سازی در محیط های شهری پیش بینی نشست های زمین در اثر حفر تونل است،که ممکن است موجب آسیب زدن به سازه های سطحی شود.در این مقاله به منظور پیش بینی نشست های سطحی زمین در حین ساخت بخشی از تونل خط 3 متروی تهران که با استفاده از ماشین حفاری EPB(فشار تعادلی زمین)ایجاد میشود،از روش های تجربی،تحلیلی و المان محدود سه بعدی با نرم افزار ABAQUS  استفاده شده است.نتایج نشان میدهد که مدل المان محدود سه بعدی مقدار نشست سطحی را واقع گرایانه تر پیش بینی می کند و منحنی های نشست سطحی حاصل از روشهای تجربی و تحلیلی نسبت به روش عددی دارای گودی باریک تری است.علاوه راین مقدار نشست سطحی پیش بینی شده با هر سه روش از مقدار مجاز پیشنهادی بیشتر است.